Έχω ένα κενό μέσα μου και μια προσμονή...
Δεν είναι της άνοιξης τα καμώματα, εσύ είσαι.
Το αύριο και το κεκ.
Το ωραίο γλυκό της Κυριακής.
Να σταθούμε πάνω από το ταψί την ώρα που αχνίζει ακόμα.
Να μυρίσουμε την ψημένη βανίλια.
Να σπάσουμε τις άκρες , τάχα να δοκιμάσουμε αν πέτυχε.
Δεν είναι της άνοιξης τα καμώματα, εσύ είσαι.
Το αύριο και το κεκ.
Το ωραίο γλυκό της Κυριακής.
Να σταθούμε πάνω από το ταψί την ώρα που αχνίζει ακόμα.
Να μυρίσουμε την ψημένη βανίλια.
Να σπάσουμε τις άκρες , τάχα να δοκιμάσουμε αν πέτυχε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου