Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2015

Αν όλα ήταν αλλιώς

Αν όλα ήταν αλλιώς. Εύκολη σκέψη, περίπλοκη κατανόηση.

-Αχ, Σο μου, αν όλα ήταν αλλιώς κατέληξα στο σημερινό μας καφέ.
Κρύο. Αυτός ο Ιανουάριος είναι παγωμένος τη νύχτα. Αφελές συμπέρασμα.

Κι ο καφές μας ήταν κρύος. Και βιαστικός. Να επιστρέψουμε να μιλήσω με Εκείνον (το δικό μου θεό), να κοιμηθώ νωρίς για να ξυπνήσω εγκαίρως για τη δουλειά το πρωί.
Ανηφορίσαμε παρέα μέχρι το παρκαρισμένο αυτοκίνητο σε έναν δρόμο που συνήθιζα να γεμίζω με τόσες προσδοκίες.
Και τώρα δεν είναι παρά ένας ακόμα δρόμος.

Αν όλα ήταν αλλιώς κι αν τίποτα από τα "τώρα" δεν είχε συμβεί. Κι αν όλα τα "τότε" είχαν γίνει τώρα.
Αν όλα ήταν αλλιώς κι αν όλα ήταν ίδια...
Όχι, δεν είναι εύκολη υπόθεση...
Δεν έχει καμία σημασία σε τι, σε ποιον αναφέρομαι. Σε όλα, σε όλους, σε εκείνα, στα τότε.
Που ήθελα να είναι αλλιώς.
Αλλά δε μου έκαναν τη χάρη.