tag:blogger.com,1999:blog-34180719270100871382024-03-13T17:51:30.583+02:00Σκέφτομαι και γράφω...Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.comBlogger158125tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-24352895369380385302016-01-08T00:48:00.002+02:002016-01-08T01:04:44.975+02:00Μερικά συμπεράσματα για το 2015<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Η ζωή είναι δύσκολη. Είναι στ' αλήθεια.<br />
Πόσες φορές δεν ευχήθηκα αυτήν τη χρονιά να γίνουν όλα λίγο πιο εύκολα. Λίγο, μόνο λίγο.<br />
Δε βαριέσαι, τα κατάφερα κι έτσι.<br />
Και πόσα συμπεράσματα έβγαλα.<br />
<br />
Για τον κόσμο που είναι κακός, τόσο κακός. Κάθε φορά που το αντιλαμβάνομαι σοκάρομαι σα να είναι η πρώτη φορά. Κάθε τόσο έλεγα αποκλείεται και κάθε τόσο, σοκαριζόμουν σα να ήταν η πρώτη φορά.<br />
Το αποκλείεται. Αυτό το αποκλείεται . Ο παππούς μου. Πάντα τον θυμάμαι όταν προφέρω αυτήν τη λέξη.<br />
-Δε θέλω να λες αυτήν τη λέξη, Μαριλένα. Δε θέλω. <br />
Δεν καταλάβαινα τότε. Μου πήρε χρόνο να καταλάβω. <br />
Να μην αποκλείω τίποτα.<br />
Μάλλον αυτό ήθελε. Να μην αποκλείω τα κακά. Να μην αποκλείω τα καλά.<br />
Ήθέλε μάλλον να ζήσω. Να μάθω να ζω, χωρίς να αποκλείομαι.<br />
<br />Δεν ξέρω αν το κάνω. Προσπαθώ. Αλλά αυτή η λέξη, έχει άλλη σημασία για μένα. Είναι ένα είδος υπόσχεσης με εκείνον, σ' εκείνον,<br />
μια υπόσχεση στον εαυτό μου, όταν γελάω να γελάω αληθινά.<br />
Κι όταν κλαίω, να κλαίω χωρίς δισταγμούς.<br />
Κι όταν γράφω, να γράφω αυτά που νοιώθω. Και να ξέρω τι νοιώθω.<br />
Και συμπέρανα ότι ίσως έτσι φτάσω σε αυτό που αναζητώ. Να φτάσω στην ουσία.<br />
Εκεί θέλω να φτάσω.<br />
Μια μέρα.<br />
<br />
Κι η αρχή έγινε γιατί φέτος έμαθα να αγαπάω και να αγαπιέμαι. Και να ξέρω τι σημαίνουν και τα δύο.</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-63894766204532895462015-12-12T02:19:00.001+02:002015-12-12T02:19:22.632+02:00Εν τάξει<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Θυμάμαι ότι είχα βάλει όλες τις λέξεις σε τάξη. Μία στιγμή πιο πριν.<br />
Να ΄χα μια στιγμή ακόμα.<br />
Κάθομαι και κοιτάζω αγχωμένη αυτήν την παλιά μολυβοθήκη που με τόση χαρά είχες τοποθετήσει πάνω στο γραφείο. Τότε.<br />
Κολλάω για λίγα δευτερόλεπτα στα τρία μπλε στυλό. Για να συγκεντωθώ, να ξαναβάλω τις λέξεις μου σε τάξη.<br />
<br />
Τα βιβλία απέναντι. Όλα στέκονται ακίνητα. Κι όμως όλα έχουν ένα ίχνος ζωής πάνω τους. Μια ανάμνηση. Στοιβαγμένα σε εκείνη την τάξη που επιβάλλεται στον χώρο και κάνει ένα σπίτι να έχει τη δική του ιστορία.<br />
<br />
Μια στιγμή νωρίτερα, αν είχα ξεκινήσει μία στιγμή νωρίτερα. Θα σου μίλαγα για τις ψυχές μας που συναντήθηκαν, που αγαπήθηκαν. Θα σου μιλούσα για όλα τα ίχνη ζωής μας που έχουν πάνω τους τα βιβλία, τα τρία μπλε στυλό κι εκείνη η μολυβοθήκη που τόσο πολύ αγαπάς. Θα σου έλεγα ότι συναντηθήκαμε από λάθος.<br />
Ή κατά λάθος ή επειδή οι ψυχές μας αναζητούσαν το λάθος τη σωστή στιγμή.<br />
Θα σου έλεγα, θα σου μιλούσα, θα σου μίλαγα.<br />
Κι εσύ θα άκουγες.<br />
Θα άκουγες και έπειτα θα λέγαμε ότι ίσως είναι καλύτερα έτσι.<br />
Να αγαπιόμαστε δηλαδή.<br />
<br />
Και θα λέγαμε το λάθος για σωστό και το σωστό για λάθος.<br />
Κι ας ζούμε μία ζωή καταδικασμένη στο λάθος, εμείς θα ζούσαμε μία ζωή σωστή. Κι αυτό γιατί αγαπιόμαστε. Έτσι θα λέγαμε και μετά θα αφήναμε κι άλλα ίχνη ζωής, στο πάτωμα, στο ψυγείο, στα παράθυρα και στα τρία μπλε στυλό. Και η μολυβοθήκη που τόσο πολύ αγαπάς δε θα μου φαινόταν τώρα σαν το πιο θλιμένο πράγμα σε ολόκληρο τον κόσμο.<br />
<br />
Μία στιγμή πιο πριν. Θα σου έλεγα κι εσύ θα άκουγες.<br />
Θα κατέβαζα τα ρολά, θα έκλεινα τις αφάλειες στα τζάμια, θα κλείδωνα την πόρτα και θα ερχόμουν να ξαπλώσω πλάι σου.<br />
Κι όλα θα ξαναγίνονταν εν τάξει.<br />
Και η ζωή μας θα ήταν μια ζωή σωστή, γεμάτη από χρώματα και φωνές.<br />
<br />
Κι εγώ θα χαλούσα διαρκώς την τάξη κι εσύ θα την επανέφερες.<br />
Κι όλος αυτός ο κύκλος να γυρνούσε γύρω από τον εαυτό του.<br />
Μια στιγμή πιο πριν, θα σου έλεγα κι εσύ θα άκουγες.<br />
<br />
Κι αφού ενώθηκαν οι ψυχές μας, τώρα πώς να χωρίσουν.<br />
Θα μου έλεγες κι εγω΄θα άκουγα. Θα μου μιλούσες κι εγώ θα έκλαιγα.<br />
<br />
Κι ύστερα θα άρπαζες ένα από τα μπλε στυλό και θα έγραφες κάτι βιαστικά σε ένα χαρτάκι.<br />
Κι ώσπου να έφευγες, εγώ θα σε φώναζα πίσω, θα μου έλεγες ότι δεν αξίζει να ζούμε δυστυχισμένοι. Κι ύστερα θα με έσπρωχνες απότομα.<br />
Και η μολυβοθήκη που τόσο πολύ αγαπάς θα γινόταν κομμάτια. Θα γινόταν χοντρά, ανομοιόμορφα ίχνη μιας κάποτε ζωής, μιας κάποτε θλίψης.<br />
Κι ύστερα θα γινόταν κάτι άχρηστο, κάτι ανούσιο. Θα την τυλίγαμε σε μια ασήμαντη σακούλα του σούπερ μάρκετ και θα την ρίχναμε με φόρα στον σκουπιδοντενεκέ. Λες και δεν υπήρξε ποτέ σημαντική, λες και δεν υπήρξε μία στιγμή πριν.<br />
Μία στιγμή νωρίτερα όλα θα ήταν εν τάξει.<br />
<br />
<br /></div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-45659713660183151182015-07-18T00:03:00.000+03:002015-12-06T00:20:40.084+02:00Αλλάζουμε, η ζωή αλλάζει...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Πενθώ απόψε.<br />
Για όλα όσα λέγαμε, γίναμε, για τις φωτογραφίες που χαμογελάμε, για το τώρα που έγινε τότε και το τότε που έγινε "πότε έγινε αυτό, δε θυμάμαι".<br />
<br />
Για τον εαυτό μου που έφυγε. Που γίνεται κάποιος άλλος.<br />
Αλλάζουμε. Η ζωή αλλάζει.<br />
Για την ελευθερία μου. Για αυτήν πενθώ.<br />
Και εύχομαι να ήταν όλα τόσα εύκολα για μένα όσο και για τους άλλους.<br />
Να ήμουν για μια στιγμή οι άλλοι.<br />
<br />
Αλλά πάλι τι χειρότερο από την στάση, την στασιμότητα, το τίποτα, το περιμένω. Τι χειρότερο από αυτούς τους άλλους.<br />
<br />
Σκοτώνομαι, αλλά μόνο έτσι ξέρω ότι ζω. </div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-69927960655561264152015-05-16T21:50:00.001+03:002015-05-16T21:50:16.003+03:00Το όνειρο πρέπει να ζει...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<strong>Μάιος...</strong> και κάτω από τα ζακετάκια τα πρώτα κοντομάνικα ξεπροβάλλουν δειλά στο δρόμο από το Μοναστηράκι στο Θησείο!</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Μάιος...</strong> και τα πρώτα
μαγιό της χρονιάς απενοχοποιούν κάθε παραπανίσιο κιλό του χειμώνα στις
παραλίες της Σαρωνίδας (και το "Μαύρο Λιθάρι" να μετατρέπεται σε
πολύχρωμο πια!)</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Μάιος...</strong> και τα πρώτα πέδιλα πατούν τους δρόμους του Αμαρουσίου και ξορκίζουν κάθε ίχνος μπότας!</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Μάιος</strong>... κι εγώ κάπου εκεί ανάμεσα... να βλέπω τους αιθέρες να πετούν
άτακτα στον αέρα και να ονειρεύομαι... Πότε περπατώντας ανάμεσα στο
πλήθος του κέντρου, πότε στο πίσω μέρος κάποιου ταξί πηγαίνοντας, πότε
στο αγαπημένο μου παγκάκι στην Πατησίων περιμένοντας το Α8...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Μάιος...</strong> Και χθες στο
"προσωρινό μας στέκι" η Σο, ο Chandleroukos κι εγώ κουβεντιάζαμε και
διαφωνούσαμε σε σημείο που τα γύρω τραπέζια άρχισαν να μας κοιτούν
περίεργα. (κάποιες φορές είναι τόσο ωραίο να είμαστε ΕΜΕΙΣ). Ξάπλωσα
πίσω στον καναπέ και αφουγκράστηκα.. τα ανόητα χαχανητά από τις
κοριτσοπαρέες δίπλα, τα διερχόμενα αυτοκίνητα, τα ζάρια από το τάβλι, τα
σκυλιά απ' έξω να γαυβγίζουν πότε-πότε, μία μαμά να μιλά στο μωρό της,
τα αγόρια του δημοτικού να μπιστάνε τη μπάλα του μπάσκετ και να
κατευθύνονται στην πλατεία, τη Σο και τον Chandlerouko να μιλούν και το αεράκι της εποχής να ανακατεύει τους ήχους
και να τους σκορπά ψηλά στον ουρανό...</div>
<div style="text-align: justify;">
κι εγώ να ονειρεύομαι....</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Χαμογέλασα... Περνάω τόσο όμορφα,
σκέφτηκα... και συνέχισα να διαφωνώ με τον Chandlerouko μέχρι να τον
φέρω στα όριά του για να τον κοροϊδέψουμε εκ νέου με τη Σο!!</div>
<div style="text-align: justify;">
<strong>Μάιος...</strong> κι αποφάσισα να κάνω τη ζωή μου όπως ακριβώς τη θέλω ... Γιατί το όνειρο πρέπει να ζει...</div>
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-63899161739602069472015-05-02T22:42:00.002+03:002015-05-02T22:42:29.856+03:00με αφορμή το Σ' αγαπάω... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:WordDocument>
<w:View>Normal</w:View>
<w:Zoom>0</w:Zoom>
<w:TrackMoves/>
<w:TrackFormatting/>
<w:PunctuationKerning/>
<w:ValidateAgainstSchemas/>
<w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid>
<w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent>
<w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText>
<w:DoNotPromoteQF/>
<w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther>
<w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian>
<w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript>
<w:Compatibility>
<w:BreakWrappedTables/>
<w:SnapToGridInCell/>
<w:WrapTextWithPunct/>
<w:UseAsianBreakRules/>
<w:DontGrowAutofit/>
<w:SplitPgBreakAndParaMark/>
<w:DontVertAlignCellWithSp/>
<w:DontBreakConstrainedForcedTables/>
<w:DontVertAlignInTxbx/>
<w:Word11KerningPairs/>
<w:CachedColBalance/>
<w:UseFELayout/>
</w:Compatibility>
<w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel>
<m:mathPr>
<m:mathFont m:val="Cambria Math"/>
<m:brkBin m:val="before"/>
<m:brkBinSub m:val="--"/>
<m:smallFrac m:val="off"/>
<m:dispDef/>
<m:lMargin m:val="0"/>
<m:rMargin m:val="0"/>
<m:defJc m:val="centerGroup"/>
<m:wrapIndent m:val="1440"/>
<m:intLim m:val="subSup"/>
<m:naryLim m:val="undOvr"/>
</m:mathPr></w:WordDocument>
</xml><![endif]--><br />
<!--[if gte mso 9]><xml>
<w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267">
<w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/>
<w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/>
</w:LatentStyles>
</xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]>
<style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;}
</style>
<![endif]-->
<br />
<div class="MsoNormal">
Σ’ αγαπάω. Λόγια, λόγια, λόγια. Κι όταν τα λόγια γίνονται
πράξεις αυτό το αναθεματισμένο «Σ΄αγαπάω» γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Το
αντίθετο δε θα ΄πρεπε να συμβαίνει; Δεσμεύεσαι σε μια πρόταση, σε μια υπόσχεση.
Μια καταδίκη είναι. Μια καταδίκη που επιδιώκω κι εγώ. Κι αγαπάω. Εγκλωβίστηκα
σε αυτό το συναίσθημα που σε κάνει να συγχωρείς, να παραβλέπεις, να ακούς και
να μην αντιδράς σε ερεθίσματα που καταπατούν εκείνο το κάποτε εγώ που ήσουν. Και
στο βωμό αυτής της καταδίκης θυσιάζουμε ό,τι πολυτιμότερο έχουμε. Την καρδιά μας
και την ελευθερία μας.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Γιατί αγαπάμε και το αγαπάω είναι ρήμα. </div>
<div class="MsoNormal">
Το εγώ, όπως και να
το κάνεις παραμένει πάντα μια αντωνυμία. Οι αντωνυμίες δε σε οδηγούν
μακρύτερα από το εγώ, το εσύ και το εμείς, ενώ τα ρήματα …Αχ τα ρήματα… Τρέχουν,
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>γελούν, πετούν και ίσως κάποτε φτάνουν στην
ευτυχία. </div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
μ </div>
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-3757916616871118502015-02-14T17:25:00.001+02:002015-02-14T17:26:37.578+02:00Γνωρίστε τη Μαριλένα Παππά ::<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://book-tour.webnode.gr/news/%CE%B3%CE%BD%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CE%B9%CE%BB%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CF%80%CF%80%CE%AC/#.VN9o21fVs3M.blogger">Γνωρίστε τη Μαριλένα Παππά ::</a><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-TDJNPiLBpjw/VN9pIaUut8I/AAAAAAAAAno/fHQvryh1pKE/s1600/10959857_333795176829813_29342275660208568_n.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-TDJNPiLBpjw/VN9pIaUut8I/AAAAAAAAAno/fHQvryh1pKE/s1600/10959857_333795176829813_29342275660208568_n.png" height="236" width="320" /></a></div>
<br /></div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-12553412029779174572015-01-16T00:38:00.001+02:002015-01-16T18:46:16.523+02:00Αν όλα ήταν αλλιώς<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Αν όλα ήταν αλλιώς. Εύκολη σκέψη, περίπλοκη κατανόηση.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"></span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">-Αχ, Σο μου, αν όλα ήταν αλλιώς κατέληξα στο σημερινό μας καφέ.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Κρύο. Αυτός ο Ιανουάριος είναι παγωμένος τη νύχτα. Αφελές συμπέρασμα.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"></span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Κι ο καφές μας ήταν κρύος. Και βιαστικός. Να επιστρέψουμε να μιλήσω με Εκείνον (το δικό μου θεό), να κοιμηθώ νωρίς για να ξυπνήσω εγκαίρως για τη δουλειά το πρωί.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Ανηφορίσαμε παρέα μέχρι το παρκαρισμένο αυτοκίνητο σε έναν δρόμο που συνήθιζα να γεμίζω με τόσες προσδοκίες. </span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Και τώρα δεν είναι παρά ένας ακόμα δρόμος.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;"></span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Αν όλα ήταν αλλιώς κι αν τίποτα από τα "τώρα" δεν είχε συμβεί. Κι αν όλα τα "τότε" είχαν γίνει τώρα.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Αν όλα ήταν αλλιώς κι αν όλα ήταν ίδια...</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Όχι, δεν είναι εύκολη υπόθεση...</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Δεν έχει καμία σημασία σε τι, σε ποιον αναφέρομαι. Σε όλα, σε όλους, σε εκείνα, στα τότε.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Που ήθελα να είναι αλλιώς.</span><br />
<span style="font-family: Georgia, "Times New Roman", serif;">Αλλά δε μου έκαναν τη χάρη.</span><br />
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-3089556035390633802014-12-09T01:09:00.004+02:002014-12-09T06:59:50.521+02:00Ο κύκλος του τίποτα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-Q-3kfs1dAb8/VIaBud57ftI/AAAAAAAAAnU/CdP3j5jVe_o/s1600/10723184_10204691006217208_937960463_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-Q-3kfs1dAb8/VIaBud57ftI/AAAAAAAAAnU/CdP3j5jVe_o/s1600/10723184_10204691006217208_937960463_n.jpg" height="191" width="320" /></a>Το τίποτα που γίνεται κάτι. Το κάτι που γίνεται όλον. <br />
Κι ύστερα κι αυτό γίνεται κάτι άλλο.<br />
Όπως όλα.<br />
Κάτι το οποίο δεν ήξερες ή ήξερες αλλά δεν μπορούσες να υπολογίσεις<br />
τη στιγμή που αποφάσιζες να επενδύσεις όσα φιλιά σου είχαν απομείνει.<br />
Γιατί τίποτα δε μένει στάσιμο.<br />
Κι ύστερα και πάλι τίποτα.<br />
Μια επιστροφή στην ανυπαρξία του ξανά τίποτα.<br />
Και της ελπίδας για ένα νέο κάτι.<br />
<br />
Κουρασμένη και γριά.<br />
Να προσπαθώ να ξεπεράσω την ανυπαρξία<br />
και την ύπαρξη.<br />
Εγώ είμαι λάθος.</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-31334438110497747602014-10-24T13:08:00.000+03:002014-10-24T13:08:01.164+03:00μείνε <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ ότι δε θέλω να φύγεις.<br />Θέλω να μείνεις.<br />Είσαι... , ξέρω ήδη ότι δεν υπάρχει κανείς άλλος για μένα .<br />Πουθενά.<br />
Να ψάχνω να βρω τι;<br />Είναι...Είσαι... είσαι εσύ ή κανείς.<br />Εσύ ή τίποτα άλλο.<br />Εσύ το όλα κι όλοι οι υπόλοιποι το τίποτα.<br />Λες και σε παρακαλάω νοιώθω να μείνεις μαζί μου.<br />Όχι δεν είναι αυτό. Ή μπορεί και να είναι.<br />Δεν ξέρω, δε μου 'χει ξανατύχει να ξέρω...<br /><br />Ο πόνος είναι αφόρητος.<br />Μείνε.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Υ.Γ. Το ξέρω ότι δε λύνονται έτσι τα προβλήματα.<br />Με ένα μείνε. Με μια εξομολόγηση.<br />Αλλά μείνε να τα λύσουμε μαζί.</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-90491451638894018142014-10-22T23:29:00.001+03:002014-10-23T00:14:58.403+03:00ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ "Ερωτικές επιστολές στον κύριο Π.Β."<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ<br />
"Ερωτικές επιστολές στον κύριο Π.Β."<br />
της συγγραφέως Μαριλένας Παππά<br />
<br />
Άλλη μια υπέροχη βραδιά από γεύσεις καφέ, αρώματα φθινοπώρου και ερωτικές επιστολές μας προσέφερε η νεαρή συγγραφέας<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-LLk_YQuQ_sI/VEgd_wKQYtI/AAAAAAAAAnE/pkmfpUyxQto/s1600/01348.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-LLk_YQuQ_sI/VEgd_wKQYtI/AAAAAAAAAnE/pkmfpUyxQto/s1600/01348.jpg" height="320" width="228" /></a></div>
Μαριλένα Παππά. Την περασμένη Κυριακή ο ζεστός χωρός στο υπέροχο καφέ "Ροδάνι" στο Χαλάνδρι, πλημμύρισε από νότες, λέξεις, επιστολές. Σε μια παρεϊστικη ατμόσφαιρα η συγγραφέας , μαζί με τις Βασιλική Σασλίδη και Βίκυ Χαλεπλή μας μετέφεραν σε εκείνον τον παράξενο κόσμο όπου επικρατεί μόνο ο έρωτας, η ανάγκη να αγαπήσεις και να αγαπηθείς κι εκείνος...<br />
Το βιβλίο αποδεικνύει ότι η ποίηση είναι ακόμα ζωντανή στην Ελλάδα και το νέο συγγραφικό αίμα έχει πολλά να προσφέρει...<br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-ecCvX0qs0Wg/VEgSMIHd36I/AAAAAAAAAl0/SSph_5AjqNc/s1600/collage%CF%80%CE%B2.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-ecCvX0qs0Wg/VEgSMIHd36I/AAAAAAAAAl0/SSph_5AjqNc/s1600/collage%CF%80%CE%B2.jpg" height="166" width="200" /></a><br />
Το βιβλίο "Ερωτικές επιστολές στον κύριο Π.Β." είναι το πέμπτο κατά σειρά έργο της συγγραφέως και κυκλοφορεί σε αποκλειστική διάθεση από τις εκδόσεις Bookstars και το βιβλιοπωλείο του εκδοτικού οίκου.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-ys6tnwPBwEo/VEgSRFZjeBI/AAAAAAAAAl8/ka6GmWJS32Y/s1600/DSCN0725.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-ys6tnwPBwEo/VEgSRFZjeBI/AAAAAAAAAl8/ka6GmWJS32Y/s1600/DSCN0725.jpg" height="320" width="220" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-AfaUYKhI8bU/VEgST_za0FI/AAAAAAAAAmE/2vtpwIT-jg0/s1600/DSCN0755.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-AfaUYKhI8bU/VEgST_za0FI/AAAAAAAAAmE/2vtpwIT-jg0/s1600/DSCN0755.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-xj3d1peiyGI/VEgSdMaVhWI/AAAAAAAAAmM/t3nSZTaSWLQ/s1600/DSCN0740.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-xj3d1peiyGI/VEgSdMaVhWI/AAAAAAAAAmM/t3nSZTaSWLQ/s1600/DSCN0740.jpg" height="150" width="200" /></a></div>
<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-mPD-lfko2fM/VEgSsNKQyXI/AAAAAAAAAmU/NgDk-gt50J0/s1600/DSCN0731.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-mPD-lfko2fM/VEgSsNKQyXI/AAAAAAAAAmU/NgDk-gt50J0/s1600/DSCN0731.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-pIZ0M7fSWxQ/VEgS6Kflj8I/AAAAAAAAAmg/plaliwRpDik/s1600/DSCN0734.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-pIZ0M7fSWxQ/VEgS6Kflj8I/AAAAAAAAAmg/plaliwRpDik/s1600/DSCN0734.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-ax7FfHwOirQ/VEgS5vJ2rlI/AAAAAAAAAmc/afN5HvpnYDM/s1600/DSCN0747.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-ax7FfHwOirQ/VEgS5vJ2rlI/AAAAAAAAAmc/afN5HvpnYDM/s1600/DSCN0747.JPG" height="192" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-3Mz04FW0Cxw/VEgS9srFbfI/AAAAAAAAAms/Wapu07s-iy8/s1600/DSCN0730.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-3Mz04FW0Cxw/VEgS9srFbfI/AAAAAAAAAms/Wapu07s-iy8/s1600/DSCN0730.jpg" height="200" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://1.bp.blogspot.com/-FsKW6ggTboA/VEgTID8Dn3I/AAAAAAAAAm0/mW3werqmc88/s1600/DSCN0746.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://1.bp.blogspot.com/-FsKW6ggTboA/VEgTID8Dn3I/AAAAAAAAAm0/mW3werqmc88/s1600/DSCN0746.JPG" height="240" width="320" /></a></div>
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-76543690407423557002014-10-22T01:14:00.001+03:002014-10-22T01:14:44.027+03:00Αυλόγυρος: Η Μαριλένα Παππά απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της α...<a href="http://aylogyros.blogspot.com/2014/10/blog-post_35.html?spref=bl">Αυλόγυρος: Η Μαριλένα Παππά απαντά, στο «κουτσομπολιό»… της α...</a>: Η Μαριλένα ήρθε μέσα στη νύχτα να μας κεράσει «Φεγγαροκουταλιές» και να μας θυμίσει ότι παρά τα τόσα που καθημερινά βιώνουμε, δεν παύο...Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-15843993171829045412014-08-20T22:49:00.002+03:002014-08-20T22:49:30.915+03:00Διαγωνισμός με δώρο δύο αντίτυπα του βιβλίου της συγγραφέως Μαριλένας Παππά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-1UFIm3LjJmQ/U_T7i5gTFdI/AAAAAAAAAlk/y-Uh2RzRMPM/s1600/01348.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-1UFIm3LjJmQ/U_T7i5gTFdI/AAAAAAAAAlk/y-Uh2RzRMPM/s1600/01348.jpg" height="320" width="228" /></a></div>
Μόλις κυκλοφόρησε το πέμπτο κατά σειρά βιβλίο της συγγραφέως Μαριλένας Παππά, "Ερωτικές επιστολές στον κύριο Π.Β" που κυκλοφορεί σε αποκλειστική διάθεση από τις εκδόσεις Bookstars. <a href="http://www.bookstars.gr/user/BookDetails.aspx?Id=H38+8hzwhAk=">http://www.bookstars.gr/user/BookDetails.aspx?Id=H38+8hzwhAk=</a><br />
Μία συλλογή από συνδυασμούς λέξεων, φεγγαριών και μεταμεσονύχτιων σκέψεων. Για να μπείτε στην κλήρωση δεν έχετε παρά να κάνετε like στη σελίδα της συγγραφέως <a href="https://www.facebook.com/marilenapappa99?ref=hl">https://www.facebook.com/marilenapappa99?ref=hl</a> και να στείλετε εισερχόμενο μήνυμα με το ονοματεπώνυμό σας! Οι δύο νικητές θα ανακοινωθούν μετά από κλήρωση την 1η Οκτωβρίου!<br />
Καλη επιτυχία!</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com19tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-58473127117500711642014-08-19T02:14:00.000+03:002014-08-19T02:14:16.910+03:00Ορμή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Xμμ, κάτι κυνηγά το μυαλό μου αυτές τις μέρες. Όχι, όχι κυνηγητό! Είναι μάλλον κρυφτό.<br />
Κρύβεται πίσω από τις τελευταίες αναπνοές του Αυγούστου.<br />
Ανάμεσα στο λαχάνιασμα αυτής της πόλης που τόσο πολύ μισώ (κι όμως τόσο πολύ αγαπώ). <br />
Είναι λέξεις;<br />
Είναι μάλλον ένα συναίσθημα που συναντώ (ή με συναντά) κάθε σούρουπο. <br />
Και μου μιλάει...Μου λέει...Μου υπόσχεται...<br />
Μια επικείμενη ευτυχία, μια επιτέλους εκπλήρωση , μια ζωή...<br />
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-62236521710478041022014-07-31T01:02:00.001+03:002014-07-31T01:02:16.087+03:00Για σένα..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Για να έρθει το πρωί να σου μιλήσω, για να έρθει το μεσημέρι να σε δω, για το λεπτό πριν το "μου έλειψες", για το "μου έλειψες" και για το μετά απ' αυτό...<br />
<br />
Για να τελειώσει η εβδομάδα να φύγουμε, για τον φετινό Αύγουστο, για όλα τα ταξίδια που μου έταξες μετά απ' αυτόν και για όλα τα "ανυπομονώ" πριν απ' αυτά...<br />
<br />
Για όλα τα επόμενα κι όλα τα προηγούμενα πριν τα επόμενα...<br />
<br />
Ανυπομονώ...<br />
Για σένα..<br />
Ανυπομονώ...</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-19042208400376736442014-06-17T10:51:00.000+03:002014-06-17T10:52:52.752+03:00Απομεσήμερα καλοκαιριού ( υποτακτικοί προστακτικής)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Γλυκιά νύστα στα βλέφαρα που ανταμώνουν, το κεφάλι σου στα χέρια μου κι ένα χαμόγελο κάθε τόσο να δίνει νόημα στα χείλη μου.<br />
Σκιές και φως. <br />
Να κλείνω τα μάτια μου και να ονειρεύομαι. <br />
Να κλείνω τα μάτια μου και να τ' ανοίγω και πάλι να ονειρεύομαι. <br />
Σκιές και φως και ήχοι της γειτονιάς.<br />
Θόρυβοι, μηχανάκια, σκυλιά και λιγοστές ομιλίες.<br />
<br />
Να πλημμυρίζει με ήλιο ολόκληρη η Πατησίων, να τρέχω να περάσω το φανάρι απέναντι κι αυτή η απέραντη αγαλλίαση που σχηματίζουν οι φυλλωσιές στη Φωκίωνος Νέγρη να με φουσκώνει από ευτυχία.<br />
<br />
Σκιές και φως και χρώματα σ' αυτά τα απομεσήμερα καλοκαιριού που έσπρωχνα το χρόνο για να ΄ρθουν.<br />
<br />
Σκιές και φως και ανακούφιση.<br />
Που ζεις, που υπάρχεις, που.., που.., που...<br />
<br />
<span class="userContent" data-ft="{"tn":"K"}">Να μην το χάσουμε ποτέ αυτό που νιώθω απόψε...<br /> ~υποτακτική προστακτικής~υποτακτικοί προστακτικής~</span></div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-27145316012896180202014-06-13T02:29:00.003+03:002014-06-13T02:29:26.745+03:00Πώς μ' αρέσει αυτός ο ήλιος...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Κυριακάτικος, απογευματινός καφές στο Θησείο...<br />Αχ... <strong>κι έχει έναν τόσο υπέροχο ήλιο τον Απρίλη στην Αθήνα...</strong><br /><br />Κυριακή, ώρα 7:30 το απόγευμα.<br />Βγαίνοντας από το τρένο ένιωσα λες και βρισκόμουν στο κέντρο του κόσμου.<br />Κάπου στη γωνία υπήρχαν στερεωμένα πανό που διαδήλωναν για κάτι, δεξιά κι αριστερά ένα σωρό ξύλινοι πάγκοι με κοσμήματα και στη μέση ένα ατέλειωτο πήγαινε-έλα από κόσμο. Έλληνες, Αλβανοί, Κινέζοι, Πακιστανοί, Μαύροι, Τουρίστες... μικροπωλητές και πελάτες, νέοι και γέροι... όλοι ένα κι όλα πολύχρωμα κάτω από τον ανοιξιάτικο Αθηναϊκό ουρανό...<br />Μία σύγχρονη Βαβέλ και μία ατέλειωτη περατζάδα από ζωή...<br />
<div style="text-align: justify;">
<br />Χώθηκα μέσα στο πλήθος και προσπάθησα να εναρμονιστώ με το βάδισμα των μπροστινών... Το βλέμμα μου αφαιρούταν πότε-πότε στα χειροποίητα σκουλαρίκια, αλλά η σκέψη μου παρέμενε κολλημένη σ΄αυτήν την <strong>τεράστια κυριακάτικη γιορτή</strong> που είχε στηθεί... όλοι καλεσμένοι...<br />Χωρίς διακρίσεις όπως στο δημοτικό, χωρίς αυτό το αίσθημα του φόβου και του ρατσισμού όπως στη διπλανή Ομόνοια... Τόσο δίπλα, μα τόσο μακριά... <br /><br />Κι έπειτα προχώρησα προς τα πάνω... <strong>Αθηναίων πολιτεία</strong>, έγραφε η επιγραφή...<br />-<em>Χμμμ, Αθηναίων;</em> αναρωτήθηκα με μια δόση ειρωνίας...<br /><br />Απ' έξω στεκόταν το ραντεβού μου και με περίμενε. Κι ο ήλιος πιο όμορφος από ποτέ εκείνη την ώρα...</div>
<br />
<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Καθήσαμε σ' ένα από τα καφέ στο πλακόστρωτο... "<strong>Κίρκη</strong>"...<br />Πατέρας και κόρη σήμερα στις υπηρεσίες μας, σκέφτηκα...<br /><br />Μιλήσαμε αρκετά... δε μ' αρέσουν οι μεγάλες παύσεις εξάλλου...<br />Άρχισε να νυχτώνει πριν καλά-καλά το καταλάβω.. έστρεψα το βλέμμα μου στην Ακρόπολη... <strong>Πόσο ερωτική έμοιαζε φωταγωγημένη από μακριά...</strong> <br />Να ορθώνεται εκεί στους αιώνες... και να παρακολουθεί τη ζωή να διαδέχεται τη ζωή...<br /><br />Κι ύστερα πήραμε πάλι πίσω το δρόμο του γυρισμού... Περπατήσαμε κατά μήκος της αρχαίας αγοράς... <em>οι άνθρωποι άλλαξαν</em> σκέφτηκα, <em>αλλά ο δρόμος είναι το ίδιο ζωντανός όπως και τότε...</em><br /><br />Τίποτα δε μένει στάσιμο... <strong>δεν αρέσουν στη ζωή οι μεγάλες παύσεις εξάλλου...</strong> κι εμείς είμαστε απλά σημάδια στο χρόνο... ένα μέρος μίας σύγχρονης Βαβέλ κάτω από τον Αθηναϊκό ήλιο...</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-39797974065218958842014-05-31T23:59:00.001+03:002014-06-01T00:24:45.642+03:00Να σε νιώθω<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-XBDrUXftF30/U4pIdlzKKbI/AAAAAAAAAlU/apgh8S7w8Lc/s1600/2763822_10300709_b.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-XBDrUXftF30/U4pIdlzKKbI/AAAAAAAAAlU/apgh8S7w8Lc/s1600/2763822_10300709_b.jpg" height="200" width="200" /></a><br />
Είμαι γυμνή. <br />
Στέκομαι απέναντί<br />
σου. <br />
Στην ευτυχία, στα συντρίμμια του χθες και στο άγνωστο του εντός τριμήνου. <br />
Στέκομαι γυμνή. <br />
Και κάθε που ανασαίνεις νιώθω καθαρό το αεράκι που βγαίνει από μέσα σου να χαϊδεύει το στήθος μου, να ανακατεύει τα μαλλιά μου και να εισχωρεί μέσα μου.<br />
Να σε νιώθω.</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-31451291192168771762014-05-11T02:25:00.000+03:002014-05-11T02:25:40.403+03:00Το ωραίο γλυκό της Κυριακής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Έχω ένα κενό μέσα μου και μια προσμονή...</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Δεν είναι της άνοιξης τα καμώματα, εσύ είσαι.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Το αύριο και το κεκ.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Το ωραίο γλυκό της Κυριακής.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Να σταθούμε πάνω από το ταψί την ώρα που αχνίζει ακόμα.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Να μυρίσουμε την ψημένη βανίλια.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Να σπάσουμε τις άκρες , τάχα να δοκιμάσουμε αν πέτυχε.</span></div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-46335988370568466222014-05-08T00:39:00.001+03:002014-05-08T01:17:53.978+03:00Αχ (σημειωματάριο)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;"></span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Δεν το ξέρεις αλλά όταν χωριστήκαμε, εκεί μπροστά από το ΑΤΜ της Πειραιώς, στάθηκα για ένα λεπτό, έμεινα να σε κοιτάζω. Να βεβαιωθώ ότι ήσουν καλά. Να... Να.... Να....</span><br />
<span style="font-family: Courier New;"></span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Σε παρατηρούσα να περπατάς μέσα στο πλήθος. </span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Δεν ξέρω σε τι ήλπιζα. Να γυρίσεις να με κοιτάξεις κι εσύ;</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Δεν ξέρω καν αν ήλπιζα σε κάτι ή αν εξυπηρετούσα κάποιου είδους οφθαλμολαγνεία.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;"></span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Ήξερα μόνο ότι ευχόμουν. Να συνεχίσεις να περπατάς μέσα στον κόσμο.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Κι εγώ να συνεχίσω να υπάρχω μέσα σ' αυτόν τον κόσμο... για σένα.</span><br />
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-79370225449519059412014-05-02T00:03:00.002+03:002014-05-11T10:51:40.620+03:00Υπόσχεση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Τη μέρα πριν φύγεις για Πάσχα , καθόμασταν αντικρυστά στο τρένο. </span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Δεν το θυμάσαι, βάζω στοίχημα με τον εαυτό μου . </span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Όταν φτάσαμε στο σταθμό Βικτώρια, σηκώθηκες, έσκυψες στ' αφτί μου και μου είπες: Από σταθμό σε σταθμό. Δεν κρατάει παρά μόνο μία αιωνιότητα. </span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;"></span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Κι ύστερα βγήκες. Στάθηκες κοντά στο τζάμι μέχρι να φύγει το βαγόνι. Σήκωσες το χέρι σου και με ένα νεύμα με χαιρέτισες. Έμοιαζε με χωρισμό ή έτσι το 'νιωσα;</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Σφίχτηκε το στομάχι μου.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;"></span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Το τρένο ξεκίνησε πάλι. Κάθισα παθητική να βλέπω την πλάτη σου να ξεμακραίνει κι εμένα να προχωράω μπροστά.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;"></span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Μια αιωνιότητα μας χώριζε πια.</span><br />
<span style="font-family: "Courier New", Courier, monospace;">Μια υπόσχεση να ξαναβρεθούμε στην επόμενη στάση.</span><br />
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-7681808526861727442014-04-30T12:39:00.002+03:002014-05-01T23:43:29.977+03:00"Μικρά ρώσικα κουτιά" για τις Anazitiseis news<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Αχ, άνοιξη , επιτέλους άνοιξη! Κι ένας μήνας μακριά απ' το καλοκαίρι.<br />
Τα μικρά περιμένουν τις διακοπές, οι μαθητές να τελειώσουν οι εξετάσεις κι οι μαμάδες στα πηγαδάκια έξω απ' το σούπερ μάρκετ ανάμεσα στα αχ της εποχής της κρίσης λένε και ξαναλένε : Πέρασε κι αυτή η χρονιά!<br />
<br />
<a href="http://2.bp.blogspot.com/-WJ-4WRyNgs0/U2DEbxXSB2I/AAAAAAAAAkY/5YkInRBMsfU/s1600/10269433_238525156340349_2311211239171787775_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://2.bp.blogspot.com/-WJ-4WRyNgs0/U2DEbxXSB2I/AAAAAAAAAkY/5YkInRBMsfU/s1600/10269433_238525156340349_2311211239171787775_n.jpg" height="320" width="225" /></a>Πέρασε λοιπόν... είναι πια επίσημο, με τα σκωροκτόνα να δίνουν και να παίρνουν, αυτός ο τελευταίος μήνας θα ΄χει μια μυρωδιά ναυθαλίνης. Για όλα εκείνα που αφήσαμε να πετάξουν στους αιθέρες και να γίνουν χθες από εμείς. Ναυθαλίνη και μαζί με τις μπλούζες μας, τα τζιν και τα μπουφάν μας , διπλώνουμε και τις αναμνήσεις που σέρνουν μαζί τους. Τις αύρες μας που αιωρήθηκαν πάνω από την πόλη, τα βήματα που μας έφτασαν στα ραντεβού των 8 στην πλατεία Συντάγματος και στην προσδοκία που απλώνεται στην Ηρώδου Αττικού.<br />
Α κι εκείνα τα όνειρα που έγιναν, δεν έγιναν, σχεδόν έγιναν τα τοποθετούμε πρόχειρα, άτσαλα σε κουτιά . <br />
<a href="http://3.bp.blogspot.com/-nYhqdyCSi4U/U2DEuMd5qfI/AAAAAAAAAkg/f-NMCs1AUkI/s1600/1959226_238240403035491_2522622520408984591_n.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://3.bp.blogspot.com/-nYhqdyCSi4U/U2DEuMd5qfI/AAAAAAAAAkg/f-NMCs1AUkI/s1600/1959226_238240403035491_2522622520408984591_n.jpg" height="200" width="141" /></a>Μικρά ρώσικα κουτιά, ζωγραφισμένα στο χέρι για να φυλάξουμε ό,τι πολυτιμότερο μας έδωσε ο χειμώνας που φεύγει. <br />
Ό,τι πολυτιμότερο μας έδωσε η ζωή που φεύγει. <br />
<br />
Το τέλος λοιπόν για μια χρονιά γεμάτη και για μια πόλη που γέμισε από στιγμές. Ναυθαλίνη λοιπόν να φυλάξουμε, να προστατεύσουμε, να παγώσουμε τη φθορά.<br />
Να τοποθετήσουμε περισσότερα μικρά ρώσικα κουτιά.<br />
<br />
Και μια υπόσχεση να μένει, για ακόμα περισσότερα "Σε συν"...<br />
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-16452139171917438922014-04-16T00:53:00.002+03:002014-04-16T00:56:05.804+03:00Χαμένες Πανσέληνοι<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Χάνονται στα αντίο της προσοχής του κενού της επόμενης στάσης, στα ίσως της ανασφάλειας, στα μάλλον της αμφιβολίας και σ' εκείνη την απαίσια μετριότητα της ατονίας που μαζί με τη μυρωδιά του τσιγάρου εμποτίζει τα ρούχα, τα μαλλιά, την κούπα του καφέ, τα χείλη σου.<br />
Σαλπάρουν οι πανσέληνοι κι εμείς στέκουμε στάσιμοι στο τώρα, στην οθόνη που παίζει έναν αγώνα μπάσκετ, στις σκόρπιες εικόνες ανθρώπων που περνούν το δρόμο απέναντι και στο βλέμμα σου που σκόρπισε μακριά τα μάτια σου απ΄ τα δικά μου.<br />
Κι αν επιμένω να κοιτάζω τον ουρανό είναι για να διώξω , να ξορκίσω, να κλέψω κάτι από τη μαγεία του. <br />
Κι όσο καθαρός κι αν είναι απόψε, ακόμα δεν κατάφερα να δω ξεκάθαρα το θαύμα της ανοιξιάτικης πανσελήνου.</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-61032491226059734362014-02-16T03:45:00.001+02:002014-02-16T03:56:52.020+02:00 Επιστρέφω-Ο άστεγος του σινεμά<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
για όλα εκείνα μου έμειναν μισά επιστρέφω.<br />
σε όλα εκείνα που έμειναν μισά επιστρέφω.<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Κινηματογράφος Έλλη. Ώρα 20:00. Τέλη Γενάρη κι ο χειμώνας μοιάζει να βολτάρει απόψε στο κέντρο της πόλης. Η Ακαδημίας γέμισε από παλτό και ανθρώπους με τα χέρια χωμένα στις τσέπες. Τόσα χρόνια αυτός ο τόπος όλο αλλάζει κι όλο ο ίδιος μένει. Κι εγώ. Αύριο, αύριο θα αλλάξω. Θα σηκωθώ από την άθλια κούτα που έχω στρώσει στην Πανεπιστημίου, θα κάνω ένα ζεστό μπάνιο και θα βρω ένα καθαρό δωμάτιο να μείνω. Θα αλλάξω. Θα αλλάξω. Αλλά πάντα με προλαβαίνει αυτή η ρημάδα η μέρα που αλλάζει, η εβδομάδα που τρέχει, κι οι εποχές που μυρίζουν μοναξιά και νοσταλγία για εκείνο το παρελθόν που δεν ξαναγυρνά. Τόσα χρόνια αλλάζω . Τόσα χρόνια, κι όλο ο ίδιος μένω.</div>
<div style="text-align: justify;">
-Καινούργια προβολή κυρ Αντώνη;</div>
<div style="text-align: justify;">
-Καινούργια.</div>
<div style="text-align: justify;">
-Αισθηματικό, τον ρωτάω</div>
<div style="text-align: justify;">
-Αισθηματικό, μου λέει και με κοιτά που έχω δέσει τα χέρια μου γύρω από το κορμί σα να προσπαθώ να σχηματίσω ένα ανθρώπινο τείχος. Προστασία ενάντια στον αέρα που διαπερνά τα κουρελιασμένα μου ρούχα.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Παύση. Αισθηματικό. Αίσθημα. Αισθάνομαι.</div>
<div style="text-align: justify;">
Χαζεύω την αφίσα της ταινίας απ' έξω. Τα μάτια των πρωταγωνιστών που κοιτάζονται με ένα ύφος λατρείας.</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
-Θες να μπεις; Δεν έχει πολύ κόσμο απόψε. Αλλά φρόντισε να μη σε πάρουν χαμπάρι.</div>
<div style="text-align: justify;">
Είναι καλός άνθρωπος ο κυρ-Αντώνης. Τόσα χρόνια μια φορά δε μου ζήτησε μια δραχμή για εισιτήριο. Να ζεσταθείς κι εσύ λίγο και να ψυχαγωγηθείς, έτσι μου λέει κάθε φορά. Αχ να ψυχαγωγηθώ. Τι να το κάνω τώρα πια; Κοντεύω σχεδόν στα 80. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στις αρχές ενθουσιαζόμουν, δε λέω. Ένιωθα ένας απ΄όλους αυτούς που στολίζονται τις Παρασκευές και σουλατσάρουν στην Ακαδημίας. Πρώτα κοιτούν τα μαγαζιά, περιεργάζονται τις βιτρίνες κι όλο και κάτι ψωνίζουν κι ύστερα περιμένουν υπομονετικά στο ταμείο να κόψουν εισιτήριο. Τι διαφορά είχα εξάλλου; Φρόντιζα να μπανιαρίζομαι όπως-όπως στις τουαλέτες των Γκούντις και να φοράω το "καλό " μου παλτό. Εκείνο που είχα περιμαζέψει προ δεκαετίας από τις χωματερές. Αλλά όσο περνούσαν τα χρόνια το παλτό άρχισε να φθείρεται κι εγώ δεν είχα πια κουράγιο να μπαίνω καθαρός και παρφουμαρισμένος. Κανείς να μας δώσει ένα πιάτο φαγητό πια. Έπεσε βλέπεις και η κρίση στη μέση. Πού όρεξη πια για ψυχαγωγία; Το μόνο που με ένοιαζε ήταν να ισιώσω λιγάκι τη μέση μου στα αναπαυτικά καθίσματα του σινεμά και να γείρω το κεφάλι μου προς τα πίσω. Να κλείσω τα μάτια μου και να νανουριστώ με εκείνα τα εγγλέζικα που όσες ταινίες κι αν είδα, το μόνο που κατάφερα να συγκρατήσω είναι ένα ρημαδό I love you. Και κάθε φορά για να ευχαριστήσω τον κυρ-Αντώνη του το πέταγα, ως δείγμα ευγνωμοσύνης και δώστου χάχανα</div>
<div style="text-align: justify;">
Καλός άνθρωπος ο κυρ-Αντώνης. Με την κουβέρτα που μου χάρισε , πέρασα όλον τον περσινό χειμώνα.Μια φορά με ρώτησε για τη ζωή μου. Δύσκολα κανείς ασχολείται με έναν άστεγο γέρο. Τι με νοιάζει, σκέφτεται. Τι τον ένοιαζε, αλήθεια; Δεν ήξερα τι να του πω. Πρώτη φορά κανείς ενδιαφέρθηκε να μάθει γιατί; Γιατί αυτή η ζωή δεν βρήκε κανέναν προορισμό, παρά προτίμησε να σκορπιέται στους αέρηδες της πόλης. Ας πούμε ότι είμαι αναβλητικός τύπος. Κι αυτή η αλλαγή που έπεισα τόσα χρόνια τον εαυτό μου ότι θα συμβεί , έπαιρνε τη μία αναβολή μετά την άλλη. Συνηθίζουμε να αποδεχόμαστε τον κόσμο όπως μας τον δίνουν, αυτό είναι. Ναι, αυτό είναι. Κι εγώ γεννήθηκα ορφανός, χωρίς γονείς κι άρχισα από παιδί να ζητιανεύω. Συνηθίζουμε να αποδεχόμαστε τον κόσμο όπως μας τον δίνουν, αυτό είναι. Κι όσο κι αν ο κόσμος νομίζει ότι αλλάζει, τόσο ίδιος μένει. Το ξέρω. Το έχω δει. Τόσα χρόνια ανάμεσά τους και τα μάτια των ανθρώπων θα εκπέμπουν πάντα το ίδιο φως κι εκείνο το ίδιο αποτρόπαιο σκοτάδι. Δε θα αλλάξει τίποτα ποτέ, μ' ακούς; Ούτε κι εγώ θα αλλάξω. Θα παραμείνω στάσιμος μεγαλώνοντας ακόμα περισσότερο. Αλλά στάσιμος στην κούτα μου στην Πανεπιστημίου. Πάει, χάθηκε πια η ζωή, η ευκαιρία μου, η μία και μοναδική φορά που έχει κανείς να πετύχει να ζήσει πραγματικά. Το μόνο που μου απέμεινε είναι το παρελθόν που άφησα να μου ξεφύγει, να γίνει ανάμνηση από κάτι που δεν είμαι, να γίνει νοσταλγία για κάτι θα έπρεπε να γίνω. Να γίνει η αιτία που κάθε τόσο επιστρέφω στο άθλιο κουτί μου στην οδό Πανεπιστημίου. Να γίνει η αιτία να μην επιστρέψω ξανά πια.</div>
<div style="text-align: justify;">
Ας κάτσω απόψε εδώ λοιπόν. Στα σκοτεινά. Δίπλα στα ζευγαράκια που μασουλούν ποπ κορν, που φιλιούνται κάθε τόσο, που χαϊδεύουν ο ένας τον άλλον. Δίπλα στις παρέες που χαχανίζουν και πίνουν με μανία τις τελευταίες γουλιές κόκα κόλας. Κι ας γείρω το κεφάλι μου στο αναπαυτικό κάθισμα της οδού Ακαδημίας καθώς οι τίτλοι τέλους θα πέφτουν στη φωτεινή οθόνη του σινεμά.</div>
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-51724369004896161212014-01-31T00:54:00.000+02:002014-01-31T09:54:44.688+02:00Ξέρεις όλα τα φανάρια εσένα μου θυμίζουν<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
-Υπάρχει ένα ισχυρό δέσιμο ανάμεσά μας<br />
<br />
Ξέρεις το δέσιμο που σου έλεγα χθες... Σήμερα συνειδητοποίησα και μια άλλη πτυχή του. Τους κόμπους. Αυτούς τους χιλιάδες που διπλώνουν το στομάχι σου όταν αγωνιάς για τον άλλον κι εκείνους τους άλλους, τους απαίσιους που μου επιβάλεις εσύ. Αν σ' αγαπάω να περιμένω. Και περιμένω. Με τα χεριά δεμένα κόμπο, με το στόμα ραμμένο κόμπο.<br />
Το φανάρι στον Αγ. Ιωάννη έγινε πράσινο. Κόμπιασα.<br />
Ξέρεις όλα τα φανάρια εσένα μου θυμίζουν.</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-3418071927010087138.post-9786033471277049762014-01-21T15:51:00.002+02:002014-01-21T15:51:35.958+02:00Τα 7 κακά της μοίρας μου<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Εβδομάδα ήταν κι αυτή και
πέρασε. Στο σαρωτικό της πέρασμα άφησε μια γεύση …ξηρή… σχεδόν τρομοκρατική!
Για πάμε να δούμε τι είδαν τα ματάκια μας… <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">1. Ξηρός και ξηρό ψωμί! <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<a href="http://4.bp.blogspot.com/-TwxFJDPNe_s/Ut57R1a96JI/AAAAAAAAAiY/GXNgnL6kpoI/s1600/images.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/-TwxFJDPNe_s/Ut57R1a96JI/AAAAAAAAAiY/GXNgnL6kpoI/s1600/images.jpg" /></a><span style="font-size: 14.0pt;">Το θέμα πια δεν είναι η
τρομοκρατία της 17 Νοέμβρη, αλλά αυτήν των καναλιών που κατέκλυσε τους δέκτες
μας από πλάνα, εικόνες, βιντεάκια, μαρτυρίες, </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">voice</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">off</span><span style="font-size: 14.0pt;">, </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">voice</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt;"> </span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">on</span><span style="font-size: 14.0pt;">,
ειδήσεις επί των ειδήσεων και νέες εξελίξεις επί των νέων εξελίξεων!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">2.Υπάρχει καλύτερη Ελλάδα και
τη θέλουμε!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Να συσπειρώσει την άκρα
αριστερά και την ανταρσία, να σώσει την Ελλάδα, να γίνει ο νέος ηγέτης,
να-να-να, θέλησε ο ίδιος μέσω ενός
βίντεο-επιστολής που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο. Και προτείνει και μέτρα! Ποιος
θα το φανταζόταν ότι μια μέρα ο Χριστόδουλος Ξηρός θα τα έλεγε καλύτερα από τον
ίδιο τον πρωθυπουργό;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;"><br />
3. Ξηρός κι ελιά και κάτω τα μαλλιά.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Ανάμεσα σε Άρη, Καραϊσκάκη , Κολοκοτρώνη,
Τσε- ξεπρόβαλλε το κεφάλι του Χριστόδουλου με χερ κατ βγαλμένο από το Χάρυ
Πότερ, και λήψη αλά Παντελίδη !Τρέμε
Μιχαλολιάκο! (μωρέ λες;)<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">4.</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt; mso-ansi-language: EN-US;">To</span><span lang="EN-US" style="font-size: 14.0pt;"> </span><span style="font-size: 14.0pt;">αουτσάιντερ που
γίνεται φαβορί.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Και να που ο τελευταίος
τροχός της αμάξης αναδεικνύεται σε σύμβολο αυτής της εποχής (;)-αν όχι, της
εβδομάδας τουλάχιστον. Γιωτόπουλος σε παραλήρημα κι ο εμφύλιος φαίνεται καλά να
κρατεί στη 17 Νοέμβρη.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">5. Ο Δένδιας απαξιεί…<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Μα μπορεί να κάνει και τίποτα
άλλο;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">6.Πού είναι ο Καμίνης, οεο;<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Πολύ απαξίωση βρε παιδί μου
και μετά τον Υπουργό Δημοσίας Τάξεως-τραγικό- καμιά δήλωση και από τον Δήμαρχο
της πόλης; Ούτε καν μια εξαγγελία για καταδίκη της βίας απ’ όπου κι αν αυτή
προέρχεται; <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Τς, τς, τς, μόνο ο
Σφακιανάκης μου έμεινε πια!<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">7 Στου Ξηρού την πόρτα όσο
θέλεις βρόντα-ειδικά αυτήν του Κορυδαλλού…<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span style="font-size: 14.0pt;">Όσο για τη σύλληψή του, ούτε
λόγος. <o:p></o:p></span></div>
</div>
Μαριλένα Παππάhttp://www.blogger.com/profile/13778067465785230359noreply@blogger.com0