(για το Σταμάτη)
Οι ψυχές μας είναι απέραντοι γαλάζιοι ουρανοί...
Σε κάθε απώλεια, οι ουρανοί μας γεμίζουν τρύπες . Για να αντέξουμε τον αφόρητο πόνο τοποθετούμε σύννεφα και νομίζουμε ότι τις επουλώνουμε....
Κι όμως... οι τρύπες είναι η μοναδική μας ευκαρία να εισχωρήσουν μέσα μας οι ακτίνες του ήλιου....
Να μην ξεχνάς να χαμογελάς και να αφήνεις τον ήλιο να λάμπει μέσα από σένα...
Αυτό θα ήθελε κι εκείνος...
Αυτό θα έκανε κι εκείνος...
Οι ψυχές μας είναι απέραντοι γαλάζιοι ουρανοί...
Σε κάθε απώλεια, οι ουρανοί μας γεμίζουν τρύπες . Για να αντέξουμε τον αφόρητο πόνο τοποθετούμε σύννεφα και νομίζουμε ότι τις επουλώνουμε....
Κι όμως... οι τρύπες είναι η μοναδική μας ευκαρία να εισχωρήσουν μέσα μας οι ακτίνες του ήλιου....
Να μην ξεχνάς να χαμογελάς και να αφήνεις τον ήλιο να λάμπει μέσα από σένα...
Αυτό θα ήθελε κι εκείνος...
Αυτό θα έκανε κι εκείνος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου