Μυστήρια τρένα...

Αν είμαστε οντως βαγόνια οι πορείες που διαγράφουν τα μυστήρια τρένα μας έχουν καθορισμένο σημείο εκκίνησης και κυρίως καθορισμένο σημείο τερματισμού... Η πορεία του κάθε βαγονιού δεν καθορίζεται, αλλά διαμορφώνεται από την εκλογή των επιβατών, την επιλογή της κατεύθυνσης της διαδρομής και τον αριθμό των στάσεων που θα κάνει κανείς.
Δυστυχώς κανένα τρένο δεν μπορεί να επιστρέψει στην αφετηρία του και να πάρει μια καινούργια πορεία...Οι ράγες είναι μονόδρομος που σε οδηγεί μόνο μπροστά.

Αν η διάρκεια του ταξιδιού μας είναι προκαθορισμένη πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι
αξιοποιούμε όσο χρόνο έχουμε σωστά; Κι αν απλά διαλέξαμε λάθος πορεία;
 Βαγόνια που διάλεξαν λάθος πορείες. Αυτό μάλλον λέγεται δυστυχία. Πορεύονται μέσα στις λάθος πορείες τους και ξοδεύουν το χρόνο τους για να επανορθώσουν τα λάθη τους, να γιατρέψουν τις πληγές τους  από τις συγκρούσεις τους με άλλα βαγόνια και φτάνουν στο τέρμα χωρίς να φτάσουν ποτέ στον προορισμό τους.

Κάπου εκεί έξω υπάρχει μία πληθώρα Μαριλένων που περιμένει να τις διαλέξω, που περιμένουν υπομονετικά στη στάση τους να ανέβουν στο βαγόνι μου. Κάποιες τις αγνοώ, κάποιες τις μισώ και κάποιες άλλες δεν τις έχω γνωρίσει καν(κι ίσως βρίσκονται σε πορείες που δε θα διαγράψω ποτέ για να τις μάθω). Αν στο βαγόνι μου υπάρχει η σημερινή Μαριλένα πώς ξέρω ότι είναι η σωστή που θα με οδηγήσει στην πορεία του αύριο;