Μαζί

Θα φτιάξω μια σκάλα πελώρια πλεγμένη από λευκά σύννεφα.
Στο τέλος θα προσθέσω τα όνειρά μας κι έτσι δε θα φοβάμαι μην πέσω, η σκάλα μου θα είναι σταθερή. Κι όταν φτάσω στην κορυφή της θα κοιτάξω τον κόσμο από ψηλά κι όλοι θα μοιάζουν με μία τελεία ανάμεσα σ' αυτήν την απέραντη φλυαρία των ανθρώπων...
Η γη θα χωράει μέσα στην παλάμη μου κι η απόσταση που θα μας χωρίζει δε θα είναι παρά μόνο μία λεπτή γραμμή. Είναι αστείο να κοστολογούμε τοσο λεπτές γραμμές με εισιτήρια...
Κι ύστερα θα πηδήξω στον ουρανό, η δύναμη της σκέψης ταξιδεύει πιο γρήγορα από κάθε άλλο μέσο . Θα σε πάρω από το χέρι και θα περπατήσουμε ως το τέλος του δρόμου. Μέχρι να φτάσουμε πίσω στην πραγματικότητα. Μαζί.