Ξέρεις όλα τα φανάρια εσένα μου θυμίζουν

-Υπάρχει ένα ισχυρό δέσιμο ανάμεσά μας

 Ξέρεις το δέσιμο που σου έλεγα χθες... Σήμερα συνειδητοποίησα και μια άλλη πτυχή του. Τους κόμπους. Αυτούς τους χιλιάδες που διπλώνουν το  στομάχι σου όταν αγωνιάς για τον άλλον κι εκείνους τους άλλους, τους απαίσιους που μου επιβάλεις εσύ. Αν σ' αγαπάω να περιμένω. Και περιμένω. Με τα χεριά δεμένα κόμπο, με το στόμα ραμμένο κόμπο.
Το φανάρι στον Αγ. Ιωάννη έγινε πράσινο. Κόμπιασα.
Ξέρεις όλα τα φανάρια εσένα μου  θυμίζουν.