Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Μη χαθείς

-Δε θέλω να χαθείς...
-Ούτε εγώ...

Γιατί όταν είμαστε ερωτευμενοι, να βάζουμε το δεν ,το ούτε και το μη μπροστά;
Γιατί να μη βάζουμε απλά τις καρδιές μας ;
Και να πορεύονται  έτσι ενωμένες.

Γιατί να βάζουμε ανάμεσά μας τόσο ασήμαντα πράγματα, όπως
τα νεύρα, η ζήλια, το εγώ κι όλα εκείνα τα ανείπωτα ;
Γιατί να μη βάζουμε το σ΄αγαπώ μπροστά απ΄το σε θέλω;
Γιατί να μη βάζουμε το εμείς μπροστά απ΄τις φωνές;


Γιατί να γεμίζουμε το χώρο του κινητού μας με μηνύματα και κλήσεις, αντί να γεμίζουμε το χρόνο μας με περισσότερα απογεύματα πιασμένα χερι-χέρι;
Γιατί να γεμίζουμε τα μάτια μας με ηλεκρονικές παραστάσεις, αντί να τα γεμίζουμε με ηλιοβασιλέματα και ανατολές;
Γιατί να ψάχνουμε να βρούμε λεφτά για καφέδες, όταν οι βόλτες δεν κοστίζουν απολύτως τίποτα;

Γιατί να γεμίζουμε με γιατί το κεφάλι μας, όταν όλες οι απαντήσεις βρίσκονται σε ένα απλό φιλί;

Γιατί όλος ο κόσμος να μου χαμογελά , όταν μου λες ότι είσαι ερωτευμένος μαζί μου;
Και γιατί να χάνεται όταν μου κλείνεις βιαστικά το τηλέφωνο;

Γιατί να παίρνουν όλα νόημα όταν μου λες, μόνο για σένα φως μου;

όχι άλλα δεν, ούτε και μη γι΄απόψε.
(μόνο για σένα, τα αφήνω στην άκρη)




 



1 σχόλιο:

  1. Μπορώ να νιώσω τα "παράπονα" αυτά... συμμερίζομαι ιδιαιτέρως την πίκρα που αφήνει ένα βιαστικό τηλεφώνημα χωρίς αγάπη, ακόμα κι αν δεν σημαίνει τίποτα κακό στην πραγματικότητα! Πολύ ωραία ανάρτηση... μακάρι να μπορέσουμε κάποια στιγμή να διορθώσουμε τους εαυτούς μας και να κάνουμε τη ζωή μας ομορφότερη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή