Πέμπτη 24 Νοεμβρίου 2011

Ακούγοντας τη Σιωπή...

(Λένε πως στη Χώρα που ναυάγησες βασιλεύουν οι μάγισσες...)

Κι εγώ το μόνο που ευχόμουν χθες βράδυ ήταν να ναυαγούσα μαζί σου... Κι όσο πιο πολύ η Σιωπή σώπαζε ακούγοντας τη φωνή σου , τόσο πιο πολύ ευχόμουν να απλωθεί στο αύριο, στο σήμερα...Να απλωθεί Σιωπή στον κόσμο για να μπορώ να ακούω τη φωνή σου όσο μακριά κι αν βρίσκεσαι...

και κάθε σου λέξη να είναι μια νέα σιωπή για τον κόσμο
και κάθε σου λέξη να είναι μία νέα λέξη για μένα σ΄αυτόν τον κόσμο...Αγάπη...
κι όσο πιο πολύ σωπαίνει ο κόσμος , τόσο πιο πολύ εγώ να αγαπάω...

κι όσο πιο πολύ θα σωπαίνει η Γη, τόσο πιο πολύ εγώ να ακούω...

Και μετά Σιωπή, απόλυτη Σιωπή για να ακούμε μαζί κι ο κόσμος να ξεκουφαίνεται...

3 σχόλια:

  1. με τη σιωπη μου σου μιλω
    χωρις να πω μια λεξη
    ειναι ο δρομος ο σκληρος
    αυτον εχω διαλεξει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υπέροχο Μαριλένα..
    Τόσο δύσκολο να βρεις πραγματική σιωπή σήμερα.
    Οπουδήποτε την βρίσκουμε οφείλουμε να την απολαμβάνουμε, όπως τραγουδούσαν κάποτε και οι Depeche Mode :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σας ευχαριστώ πολύ... έτσι ακριβώς...
    Σιωπή ανάμεσα σ΄ολη την ανόητη φλυαρία του κόσμου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή