Χιόνι

Λένε ότι η ζωή είναι στιγμές...Εγώ πιστεύω ότι οι στιγμές βρίσκονται κάπου ανάμεσα στα διαλείμματα της ζωής... Όπως σήμερα. Ανάμεσα στην καθημερινότητά μου και στις σκέψεις μου στάθηκα για μια στιγμή στο παράθυρο, χαζεύοντας απ΄έξω... Κοιτώντας τις λευκές νιφάδες που σκέπαζαν τις σκεπές, ένιωσα ότι τόσον καιρό ζούσα σε μια γυάλινη μπάλα από ΄κεινες που τις κουνάς και η άσπρη μάζα που ήταν συσσωρευμένη στον πάτο ξαφνικά χωρίζεται σε εκατομμύρια μικρές νιφάδες και γίνεται χιόνι... Λευκός θόρυβος σ΄όλη την πόλη. Κι έτσι ξαφνικά ο Μάρτης μοιάζει με Χριστούγεννα. Ένα διάλειμμα ανάμεσα στη βροχή και στη λιακάδα. Αυτό είναι οι στιγμές...
Κι όχι πια υπό την προστασία μίας γυάλινης μπάλας...  Εξάλλου τι σημασία έχει κάτι αν δεν το ζεις με όλες σου τις αισθήσεις κι ας γίνεις μούσκεμα κι ας είσαι στο κρεβάτι για μέρες...; Το χιόνι είναι ένα πολύ όμορφο θέαμα ακόμα κι από μακριά, ακόμα και μέσα από γυάλινα τείχη , όμως μόνο ένας τρόπος υπάρχει για να χτίσεις το δικό σου χιονάνθρωπο...