Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

Εσύ κι Εγώ

Κάποτε θα γεννηθούμε ξανά... Εγώ θα είμαι το "Σε" κι εσύ το "Αγαπάω"... Κι οι άνθρωποι θα μας προφέρουν πάντα μαζί.. Από ΄μας θα γεννηθούν το "Για" και το "Πάντα"... Και σε κάθε πρόταση αγάπης η οικογένειά μας θα είναι ενωμένη...

Κάποτε θα γίνεις εσύ ο δρόμος κι εγώ ο πεζός που τον περπατά...Να φτιάχνεις εσύ μονοπάτια κι εγώ να σε ακολουθώ...
ο ήλιος εσύ κι εγώ η θάλασσα για να βουτάς τα δειλινά..να δροσίζεις τις ακτίνες σου, να ζεσταίνεις τους βυθούς μου...

Κάποτε εσύ θα είσαι η Γη κι εγώ το σκοτάδι που την σκεπάζει τα βράδια για να κοιμάται ζεστή και γαλήνια...

Εγώ το αστέρι κι εσύ ο διπλανός γαλαξίας...να σε επισκέπτομαι τη μέρα και τη νύχτα να λαμπυρίζω μόνο για σένα.. να με αγναταντεύεις από τις δικές σου πατρίδες και να με ξεχωρίζεις απ΄όλα τα άλλα αστέρια του Ουρανού ...


Κάποτε...όμως μέχρι τότε θα είμαστε απλά Εσύ κι Εγώ...
κι αυτό είναι πάντοτε αρκετό για ΄μας  ..



1 σχόλιο:

  1. Έρωτας ο απόλυτος
    Τη μια σε απογειώνει
    Και ξαφνικά με άλλη μια
    Αμέσως σε σκοτώνει…

    Τη μια ανοίγει κλειδαριές
    Σπάει τις αλυσίδες
    Ενώ την άλλη ξαφνικά
    Σκοτώνει τις ελπίδες…

    Απ το ζενίθ εις το ναδίρ
    Μια πάνω μια κάτω
    Κι εσύ να πιάνεις φίλε μου
    Πάτο και πάλι πάτο…

    Γι αυτό λεγόμαστε άνθρωποι
    Από πηλό φτιαγμένοι
    Να λιώνουμε σε μια βροχή
    Τίποτα να μη μένει…

    Τι μια ανοίγεις το κλουβί
    Και θέλεις να πετάξεις
    Μετά; Ανάβεις μια φωτιά
    Όλα για να τα κάψεις …

    Να κάψεις τις ελπίδες σου
    Όλα τα όνειρα σου
    Μα πάλι άδεια έμεινε
    Φίλε η αγκαλιά σου…

    Νοιώθεις σαν σε απόσυρση
    Ανταλλαγή σε κάνουν
    Με κάτι νέο πιο όμορφο
    Μα τη ζωή τους χάνουν…

    ΑπάντησηΔιαγραφή