τα χρώματα του φθινοπώρου (απόσπασμα από το βιβλίο "Ο κύκλος των χαμένων εποχών")

Για να αγοράσετε το βιβλίο

Η φθινοπωρινή καταιγίδα σκέπασε την πόλη. Μέσα απ’ τα κίτρινα φώτα των αυτοκινήτων διακρίνεις τις στάλες που πέφτουν. Σκέφτεσαι ότι είσαι τυχερός που δεν είσαι μέσα σ’ αυτόν το χαμό και κοιμάσαι αφήνοντας τη βροχή που χτυπάει στο τζάμι να σε νανουρίσει.

 Το επόμενο πρωί τα πάντα είναι υγρά. Τα δέντρα, τα κάγκελα του μπαλκονιού, τα μάτια σου. Παίρνεις τη ζακέτα σου και βγαίνεις έξω να χαρείς τις τελευταίες ώρες του ήλιου. Βιαστικές νοικοκυρές που πρέπει να προλάβουν τα ψώνια τους και να πάρουν τα παιδιά τους απ’ το σχολείο σε προσπερνούν ενώ πρώτα σ’ έχουν χτυπήσει με τις πράσινες σακούλες του σούπερ μάρκετ που κρατούν. Μαύρα και καφέ σκυλιά τινάζουν από πάνω τους τα τελευταία απομεινάρια της χθεσινής μπόρας. Συνεχίζεις να περπατάς ώσπου φτάνεις στην πλατεία. Τα δέντρα έχουν ήδη αρχίσει να χάνουν τα φύλλα τους κι ένας σωρός από κοκκινωπά και κίτρινα χρώματα σκέπασε το υγρό παγκάκι. Κάνεις πιο πέρα τα φύλλα και κάθεσαι να απολαύσεις το μουντό, γκρίζο ουρανό. Ζεσταίνεσαι αλλά όταν βγάζεις τη ζακέτα σου νιώθεις μια λεπτή ψύχρα να σε διαπερνά. Δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις γιατί το φθινόπωρο είναι μια μεταβατική εποχή. Κρατάς τη ζακέτα και τη ρίχνεις από πάνω σου. Τώρα νιώθεις καλύτερα. Οι αχτίδες του ήλιου στον ουρανό έχουν σταματήσει εδώ και μέρες να σε ζεσταίνουν. Πρέπει να το αποδεχτείς πια και να συνεχίσεις. Τα φουσκωμένα σύννεφα σχηματίζουν τοπία που γνώρισες το καλοκαίρι. Μη μελαγχολείς. Πιάσε ένα ξεραμένο φύλλο και κοίτα πόσο όμορφα χρώματα έχει αποτυπώσει πάνω του. Είναι τα χρώματα του καλοκαιρινού ηλιοβασιλέματος. Φύλα το για να θυμάσαι τις όμορφες στιγμές. Έρχονται κι άλλες θα σου πουν.

 Τι σημασία έχει όταν έχεις ήδη ζήσει στα χρώματα του φθινοπώρου;