Για το ηλεκτρονικό περιοδικό "Αναζητήσεις"

Αν μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω θα ξαναζούσα όλες τις πρώτες φορές της ζωής μου. Τον πρώτο, αμόλυντο ενθουσιασμό ότι όλα ξεκινούν απόψε. Αυτό μου ‘χει λείψει περισσότερο. Στη συνέχεια του χρόνου και στη συνάφεια των σχέσεων και των συναναστροφών κερδίζεις εμπειρίες κι αναμνήσεις-πολύτιμες ναι- αλλά να, αρχίζει και φθίνει εκείνο το συναίσθημα του απόλυτου δοσίματος στο τώρα.

Όσα πιο πολλά ξέρεις τόσο πιο επιφυλακτικός γίνεσαι και το δόσιμο όλο και μικραίνει.

Όπως προχθές, κατευθυνόμουν βιαστικά προς την κεντρική πλατεία της γειτονιάς μου, μια παρέα κοριτσιών με προσπέρασε. Ο φθινοπωρινός αέρας ανακάτεψε τις φωνές τους και τις έφερε πιο κοντά μου.

-Γιατί δε με πήρε ακόμα, ο βλάκας; Μήπως να τον πάρω εγώ;

-Τι ήθελε να πει με το τελευταίο του μήνυμα; Μήπως του έστειλα κάτι λάθος εγώ;

-Λες να με φιλήσει απόψε; Μήπως να τον φιλήσω εγώ;

Κορίτσια γυμνασίου. Έτοιμα να διαπράξουν μεγάλα λάθη.

Δοσμένες παρόλα αυτά στο τώρα.

Ζήλεψα.

Κι ας ήξερα τις σωστές απαντήσεις σε όλες τις ερωτήσεις τους.

Κάποιες φορές δεν αρκεί μόνο να έχεις μάθει καλά το μάθημα της ημέρας, έλεγε ένας καθηγητής μου.

*Όσοι θέλουν να διαβάσουν ολόκληρο το περιοδικό δωρεάν, παρακαλώ επικοινωνήστε στο marilenapappa99@hotmail.gr