Διακοπές

Σήμερα σκεφτόμουν τη λέξη διακοπή. Ο ενικός της σηματοδοτεί πάντοτε αρνητικές καταστάσεις... διακοπή ρεύματος, διακοπή εγκυμοσύνης, διακοπή σχέσης... Χρειάζεται μόνο ένας πληθυντικός για να μας φέρει στο μυαλό το καλοκαίρι και τις Διακοπές... κι όλα τα προβλήματα εξανεμίζονται! Είναι άραγε ο ενικός ένας λόγος δυστυχίας;

Φταίει ο πληθυντικός της εποχής που μας κάνει κάθε καλοκαίρι να αναζητούμε το έτερό μας ήμισυ για να γίνουμε από εγώ, εμείς; Να συμβαδίσουμε κι εμείς με τους πληθυντικούς που μας περιτριγυρίζουν;

Είναι άραγε οι καλοκαιρινοί έρωτες οι διακοπές μας από την μονότονη καθημερινότητά μας; Κι όταν επιστρέφουμε πίσω αποτελούν απλά μία όμορφη ανάμνηση που περιμένουμε να επαναλάβουμε το επόμενο καλοκαίρι; Οι έρωτες του καλοκαιριού διαρκούν όσο και οι διακοπές μας;

Δεν ξέρω να απαντήσω με σιγουριά, όμως σκέφτομαι ότι οι έρωτες του χειμώνα μπορεί να διαρκέσουν ακόμα λιγότερο και κανείς ποτέ δεν έθεσε το ερώτημα αν όντως αξίζουν! Ποιος χειμωνιάτικος έρωτας μπορεί να  σου προσφέρει μεταμεσονύχτια βόλτα στην παραλία; Να κάθεσαι δίπλα στη θάλασσα με τα πόδια σου να βουλιάζουν γυμνά στην υγρή άμμο και να κοιτάζεις το Αυγουστιάτικο φεγγάρι βυθισμένος στο απόλυτο τίποτα! Αν η ζωή είναι όντως στιγμές, οι διακοπές είναι σίγουρα οι στιγμές που πρέπει να ζήσουμε...

Εξάλλου αν όντως μπορούμε να κάνουμε διακοπές από την καθημερινότητά μας, ίσως ήρθε  η ώρα να κάνουμε διακοπές κι από τις σκέψεις μας…