Το και.
Η γοητεία ότι μία πρόταση συνδέεται με μία άλλη, μία σκέψη συνδέεται με μία άλλη, μία ενέργεια, ένας άνθρωπος, ένα εγώ συνδέεται με κάτι άλλο.
Το και εκφράζει τη βαθύτερη ανάγκη μας να ξέρουμε ότι δυνητικά μπορούμε να γίνουμε κάτι άλλο, κάτι μεγαλύτερο από το εγώ μας. Το εμείς.
Ποτέ δεν το κατάλαβα μέχρι σήμερα... πίσω από κάθε σχέση, ενέργεια, σκέψη, πίσω από κάθε ηλιοβασίλεμα και κάθε δύση, πίσω από τα γέλια και τις παρέες, το χαβαλέ και τη θλίψη, πίσω από κάθε αγώνα για ζωή, πίσω από κάθε προσπάθεια το κίνητρο είναι πάντα αυτό.
Η σύνδεση, η συνέχεια, η αλληλουχία με κάτι άλλο.
Κι η γοητεία του παραμένει αναλλοίωτη στους αιώνες γιατί κανένα κόμμα δεν μπόρεσε να συνδέσει το εγώ με το εσύ καλύτερα από το και.
Η γοητεία ότι μία πρόταση συνδέεται με μία άλλη, μία σκέψη συνδέεται με μία άλλη, μία ενέργεια, ένας άνθρωπος, ένα εγώ συνδέεται με κάτι άλλο.
Το και εκφράζει τη βαθύτερη ανάγκη μας να ξέρουμε ότι δυνητικά μπορούμε να γίνουμε κάτι άλλο, κάτι μεγαλύτερο από το εγώ μας. Το εμείς.
Ποτέ δεν το κατάλαβα μέχρι σήμερα... πίσω από κάθε σχέση, ενέργεια, σκέψη, πίσω από κάθε ηλιοβασίλεμα και κάθε δύση, πίσω από τα γέλια και τις παρέες, το χαβαλέ και τη θλίψη, πίσω από κάθε αγώνα για ζωή, πίσω από κάθε προσπάθεια το κίνητρο είναι πάντα αυτό.
Η σύνδεση, η συνέχεια, η αλληλουχία με κάτι άλλο.
Κι η γοητεία του παραμένει αναλλοίωτη στους αιώνες γιατί κανένα κόμμα δεν μπόρεσε να συνδέσει το εγώ με το εσύ καλύτερα από το και.
πράγματικά!
ΑπάντησηΔιαγραφή