Νομίζεις ότι δε με ξέρεις κι όμως μ΄έχεις πάντα μαζί σου. Κάθε πρωί που ξυπνάς είμαι εκεί και περιμένω υπομονετικά το βράδυ για να σου πω όσα ζήσαμε μαζί σήμερα. Περιμένω να κλείσεις τα μάτια σου για να σε ρωτήσω γιατί πρέπει να σε συναντάω μόνο στα όνειρά μου. Να σε ρωτήσω γιατί δε διασχίζεις κι εσύ μαζί μου το ποτάμι της άλλης όχθης. Γιατί πρέπει μόνο εγώ να κολυμπάω στα βρώμικα νερά του για να σε βρω;
Γιατί , θα μου πεις το πρωί που θα ξυπνήσεις, ότι όλα αυτά δεν τα θυμάσαι κι αυτές οι εικόνες είναι μόνο στο μυαλό μου. Γιατί πιστεύεις ότι δε σε ξέρω καθόλου. Δεν ξέρεις όμως ότι κάθε βράδυ ζούμε κάτι που δεν έχεις μάθει να φαντάζεσαι ακόμα. Δεν ξέρεις ότι εγώ σε ξέρω καλύτερα από τον ίδιο σου τον εαυτό, γιατί κάθε βράδυ φεύγω από τη ζωή μου, μόνο και μόνο για να βρεθώ στη δική σου.
Μην κατηγορείς λοιπόν εμένα ότι δε σε ξέρω. Εσύ δεν έμαθες ποτέ να αναγνωρίζεις τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια μου.
Αν λοιπόν δεν ξέρεις πώς να διασχίσεις το ποτάμι και φοβάσαι, θα γίνω εγώ η βάρκα σου κι ας χαθώ για πάντα στο βυθό των βρώμικων νερών. Ας μη ζήσω ποτέ για να σε δω στην άλλη όχθη. Θα πεθάνω όμως ξέροντας ότι πέρασες.
Κι ίσως το πρωί που θα ξυπνήσεις , θυμηθείς όσα θα 'πρεπε να ξέρεις...
Γιατί , θα μου πεις το πρωί που θα ξυπνήσεις, ότι όλα αυτά δεν τα θυμάσαι κι αυτές οι εικόνες είναι μόνο στο μυαλό μου. Γιατί πιστεύεις ότι δε σε ξέρω καθόλου. Δεν ξέρεις όμως ότι κάθε βράδυ ζούμε κάτι που δεν έχεις μάθει να φαντάζεσαι ακόμα. Δεν ξέρεις ότι εγώ σε ξέρω καλύτερα από τον ίδιο σου τον εαυτό, γιατί κάθε βράδυ φεύγω από τη ζωή μου, μόνο και μόνο για να βρεθώ στη δική σου.
Μην κατηγορείς λοιπόν εμένα ότι δε σε ξέρω. Εσύ δεν έμαθες ποτέ να αναγνωρίζεις τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια μου.
Αν λοιπόν δεν ξέρεις πώς να διασχίσεις το ποτάμι και φοβάσαι, θα γίνω εγώ η βάρκα σου κι ας χαθώ για πάντα στο βυθό των βρώμικων νερών. Ας μη ζήσω ποτέ για να σε δω στην άλλη όχθη. Θα πεθάνω όμως ξέροντας ότι πέρασες.
Κι ίσως το πρωί που θα ξυπνήσεις , θυμηθείς όσα θα 'πρεπε να ξέρεις...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου